Πόσο πολύ επιθυμούσα να σου μοιάσω,
Μία μόνο χορευτική σου φιγούρα ν’ αντιγράψω,
Με μοβ ανεξίτηλο μελάνι
Επάνω στη χαλασμένη ποίηση που γράφω
Λόγια θριάμβου να ξεράσω.
Οι Mechanimal είναι, από τη δημιουργία τους το 2011 από τον πολυπράγμονα της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα, Γιάννη Παπαϊωάννου, ένα industrial πρότζεκτ εν εξελίξει, ανοιχτό σε πειραματισμούς και αναζητήσεις, που χωνεύει μέσα του διαφορετικές φωνές, διαφορετικά μουσικά είδη, ένα σύμπαν από αναφορές, πρωτογενείς ήχους, τα πολιτικά και ατομικά «ημερολόγια» αφανών ηρώων μιας καθοριστικής από κάθε άποψη δεκαετίας.
Ο «Θόρυβος» έρχεται ως η πέμπτη και πρώτη ελληνόφωνη πράξη στο μεγάλο βιβλίο των Mechanimal, μετά το ομότιτλο «Mechanimal» που κυκλοφόρησε το 2012, το «Secret Science» του 2014, το «ΔΠΔ» του 2016 και το «Crux» του 2019.
Τα οκτώ κομμάτια του άλμπουμ, με τις λέξεις της Αγγελικής Βρεττού, από καιρό στο σύμπαν των Mechanimal ως δημιουργός των μοναδικών εξωφύλλων των δίσκων τους και επιμελήτρια των βίντεο των ζωντανών τους εμφανίσεων, και ερμηνευμένα από την ηλεκτρική φωνή της Θέκλας Τσελεπή, μοιάζουν σαν διαχρονικά, ανένταχτα, πολύτιμα θραύσματα της μέχρι τώρα ηχο-κοσμοθεωρίας τους.
Το κάθε ένα τραγούδι ξεχωριστά αφηγείται τη σκοτεινή ιστορία αυτού του κόσμου από την αρχή. Και όλα μαζί συνθέτουν ένα μανιφέστο, φτιαγμένο για να ακουστεί δυνατά.
Οι λέξεις της Αγγελικής Βρεττού είναι ποίηση γραμμένη στην κόψη μιας ταραγμένης συνείδησης, σε μια διαρκή αναζήτησή μιας «ανάσας κινδύνου» από κοινωνίες που έχουν πια πλημμυρίσει από το περίσσευμα της πατριαρχικής τοξικότητας, την βίαιη αποκοπή από την αθωότητα, την μέχρι εξαφάνισης συρρίκνωση της φαντασίας.
Η φωνή της θρυλικής Θέκλας Τσελεπή αφηγείται με την αίσθηση του επείγοντος κάθε μικρή ή μεγάλη ιστορία αυτής της λυτρωτικής εξομολόγησης. Άλλοτε γυναίκα, άλλοτε κορίτσι, άλλοτε μια φωνή που μοιάζει να έρχεται την ίδια στιγμή με τη φόρα της λογικής και την ορμή του παράλογου, ο ηλεκτρισμός της ανοίγει μια πόρτα στην ανεξερεύνητη ανθρώπινη φύση, αρθρώνοντας απαντήσεις.
Η μουσική του Γιάννη Παπαϊωάννου ενώνει λέξεις και φωνή σε μια συμφωνία που ξεκινάει από τη διαρκή παρακαταθήκη της Λένας Πλάτωνος, φτάνει μέχρι την αβαντ-γκαρντ της Laurie Anderson για να επιστρέψει ωστόσο δυναμικά στο βιομηχανικό post-dark wave των Mechanimal. Χορευτική και μελαγχολική, το ίδιο ατρόμητα ειλικρινής με την ποίηση της Αγγελικής Βρεττού και τη φωνή της Θέκλας Τσελεπή, η αναπάντεχα ευθεία μελωδική γραμμή που κάνει τον «Θόρυβο» να ακούγεται σαν ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, είναι μόνο μια από τις αμέτρητες «διακηρύξεις» αυτού του άλμπουμ, που αξίζει κανείς να φυλάξει με προσοχή μέχρι το τέλος του κόσμου.
Κυκλοφορεί σε LP, CD και digital album από την Inner Ear.
-
01
ΚΟΚΚΙΝΗ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΡΕΧΕΙ (RED THE POETRY FLOWS)
-
02
ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ (I LOOK AT THE SHADOWS ON THE WALL
-
03
ΕΜΠΡΟΣ! (GO AHEAD!)
-
04
ΣΥΝΗΘΙΖΑΝ ΕΞΩ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΜΟΥ (THEY USED TO BY MY HOUSE)
-
05
ΤΡΕΛΑ (MADNESS)
-
06
ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΤΑΝ ΧΟΡΕΥΕΙΣ (HOW MARVELLOUS YOU ARE WHEN YOU DANCE)
-
07
ΘΟΡΥΒΟΣ (NOISE)
-
08
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ (IT IS THE GHOST)