Ο Φοίβος Δεληβοριάς μεταμορφώνεται σ’έναν αόρατο άνθρωπο, αλλά όχι άυλο. Η πρώτη ύλη προέρχεται από τις εμμονές της δικής του πραγματικότητας, που απελευθερωμένες πλέον και δίχως ενοχές, γίνονται μοναδική έμπνευση για το δημιουργό. Το αγόρι που κατάφερε να σπάσει τον «καθρέφτη» του και βγήκε αργότερα «έξω», τώρα απλά ωριμάζει . Μεγαλώνει και μεγαλώνει όμορφα. Γίνεται ένας άντρας ανεξάρτητος που κουβαλά τη σοφία των ηρώων του και την μεταφέρει απροκάλυπτα στα λόγια και τις μελωδίες του.

Στον «Αόρατο Άνθρωπο» ο τραγουδοποιός αφήνει πιο ελεύθερο από ποτέ τον εαυτό του και χτίζει το πιο ώριμο ηχογράφημά του, αξίας 11 τραγουδιών. Ο Φοίβος Δεληβοριάς κλείστηκε στο studio παρέα με τον Σταμάτη Σταματάκη (μπάσο & κοντραμπάσο) και τον Γιώργο Κατσάνο σε 20 διαφορετικά όργανα (πιάνο, Epinette des Vosges, μουσικό πριόνι, theremin, theatre organ, στυλόφωνο κ.α) και χάρισαν στα κομμάτια τις πιο εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις, δίνοντάς πνοή στην πρώτη ύλη. Εκεί βρέθηκε και η Αρλέτα, όπου συμμετείχε ερμηνεύοντας ένα κομμάτι. Μαζί σ’ένα ντουέτο με τον δημιουργό και η νέα τραγουδίστρια Ρένα Μόρφη. Ο Αόρατος Φοίβος φωτογραφήθηκε από τον Χρήστο Χατζηιωάννου, «συντάχθηκε» δημιουργικά από τον dB και «λεκιάστηκε» φιλικά από τον Στέφανο Ρόκο. Tον ήχο και το music production έκανε ο Γιάννης Πετρόλιας, ενώ τη διεύθυνση παραγωγής ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος.

Ο Αόρατος Άνθρωπος χορεύει ηλεκτρικό “Bolero”, χαιδεύει τα μαλλιά της από απόσταση καθώς «Θα ‘θελε να ήταν εκεί», καίγεται στις κινηματογραφικές λεωφόρους για μιαν «Άλλη καρδιά», ακούει το «Ωροσκόπιο» από την «αστρολόγο» Αρλέτα, με ηλεκτρονική ανησυχία εκφράζει την «Αμφιβολία» του, χαμηλώνει τα φώτα για το «Σκοτάδι των δύο», δανείζεται από τη θρησκεία μελωδίες για να μη μείνει «Χωρίς», κοιτάζει με νεύρο και βρώμικο ρυθμό τα «Μηδέν Εισερχόμενα» του, παρακολουθεί μια παραμορφωμένη ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου με τίτλο «Το Αποκηρυγμένο», κερδίζει την δική του μουσική κάτω από «Το Φεγγάρι αυτό» και φτάνει τελικά με ήρεμα και χαλαρά βήματα στο «Καταφύγιό» του.